Ik vind zo’n moderne telefoon een wonder van techniek. Je kunt er echt alles mee. Je agenda bijhouden, muziek afluisteren, rekeningen opzoeken en betalen, foto’s en filmpjes maken… en je kunt er ook gewoon mee bellen. Mijn telefoon heeft nog een extra feature: ik kan teksten inspreken die mijn hippe iPhone dan automatisch converteert naar woorden. De meeste blogs op deze pagina heb ik in eerste instantie ingesproken op mijn telefoon.
Daarnaast heb ik een ander handigheidje dat ik vaak gebruik: de whatsapp voice memo. Ik ervaar soms dat als ik iets intik, de intonatie wegvalt. Dat kan ik wel oplossen door er allerlei emoji’s bij te zetten, maar dat ziet er weer zo kinderachtig uit. Dus mijn oplossing is een ingesproken berichtje. Ik besef dat je die niet overal kunt afluisteren, maar het is ook nooit iets met grote haast, en door de intonatie van mijn stem wordt de bedoeling versterkt. Nou weet ik dat een aantal mensen er echt een bloedhekel aan heeft en dat sommigen het ook never nooit niet zullen gebruiken. Maar die mensen zie ik worstelen met hun woordenschat om in een paar woorden een perfecte boodschap door te geven. Dan ben ik toch blij met mijn voice memo skills. Tijdbesparend, met intonatie, gevoel en emotie. En veiliger tijdens het autorijden!
Whatsapp telde vanaf januari dit jaar 2 miljard gebruikers. Deze duimenbrigade verstuurt ongeveer 100 miljard tekstberichten per dag, dus gemiddeld 50 per persoon. Echt. Onderzoeken laten zien dat de millennials van nu bellen háten. En weet je waarom? Omdat het voicemails veroorzaakt als je niet opneemt. En ingesproken berichtjes worden gezien als de hedendaagse variant daarvan. Ergo: ‘voice memo’s zijn bloedirritant’.
Ik vind er wat van. Blijf jij maar lekker tikken tot je er getikt van wordt. Ik laat gewoon mijn stem horen. Jammer joh!
