Ooit werkte ik samen met een a cappella groep uit Alkmaar, genaamd JAX Project. Dit steevast in het wit gehulde zestal maakte fantastische bewerkingen van bekende songs, en ik heb ze vaak zien optreden. Onlangs postte mijn lieve vriendin Marion, een van de twee zangeressen, een filmpje waarin de groep het prachtige nummer ‘Babe’ van Styx aan het repeteren was. Wederom een prachtige uitvoering van een heerlijk melancholische song, waar ik een bijzondere herinnering aan heb. Ik heb ChatGPT wat steekwoorden gegeven, en gevraagd om hier een verhaal van te maken. Dit is het resultaat:
In het hart van België, in een charmant dorpje, stond een oude Normaalschool die al generaties lang leerkrachten opleidde. Deze school grensde aan een traditionele Meisjesschool, waar jonge meisjes werden voorbereid op hun toekomst. Tussen deze twee instellingen ontstond vaak een bijzondere dynamiek, vooral tijdens de jaarlijkse werkweek. Het was een frisse septemberochtend toen Elise, een meisje van 16 jaar, haar roze trui aantrok. Deze trui, een cadeau van haar grootmoeder, was haar geluksbrenger. Elise was een leerling van de Meisjesschool en stond op het punt deel te nemen aan de werkweek, een evenement waarbij leerlingen van beide scholen samenwerkten aan verschillende projecten. Tijdens deze werkweek werden de leerlingen ondergedompeld in verschillende culturen en talen, een weerspiegeling van België zelf. Elise was altijd gefascineerd door de harmonie tussen het Frans en het Nederlands in haar land. Ze genoot ervan om met haar vriendinnen liedjes van de Amerikaanse rockband Styx te zingen, vooral “Boat on the River” en “Babe”. Deze nummers brachten hen vaak samen tijdens gezellige avonden. Op de tweede dag van de werkweek werd Elise gekoppeld aan Lucas, een leerling van de Normaalschool. Lucas was gepassioneerd over muziek en speelde gitaar in een band genaamd “Poubelle”, een knipoog naar het Frans voor vuilnisbak, maar ook een metafoor voor hun poging om schoonheid te vinden in het alledaagse en het vergeten. Hij vertelde Elise dat ze tijdens de slotavond van de werkweek een speciaal optreden zouden geven. Samen werkten Elise en Lucas aan een project dat de culturele verscheidenheid van België in de verf zette. Ze creëerden een presentatie die liedjes, gedichten en verhalen in zowel het Frans als het Nederlands bevatte. Elise was verantwoordelijk voor de vertalingen, terwijl Lucas de muzikale begeleiding verzorgde. Op de avond van het optreden trok Elise haar roze trui aan, nerveus maar opgewonden. De zaal was gevuld met leerlingen, ouders en leraren. Poubelle begon de avond met een akoestische versie van “Boat on the River”, en Elise voegde zich bij hen voor een duet van “Babe”. Haar stem mengde zich perfect met die van Lucas, en de zaal werd stil. Na het optreden werd Elise overspoeld met complimenten. Haar liefde voor talen en muziek had niet alleen geholpen om een brug te slaan tussen Frans en Nederlands, maar ook tussen de leerlingen van beide scholen. De werkweek bleek een groot succes te zijn en had blijvende vriendschappen gesmeed. Toen Elise die avond naar huis liep, voelde ze een diepe tevredenheid. Ze wist dat haar tijd op de Meisjesschool en de herinneringen aan de Normaalschool haar voor altijd zouden bijblijven, net als de muziek van Styx en de warmte van haar roze trui. België had haar veel te bieden, en Elise keek vol vertrouwen uit naar wat de toekomst haar zou brengen.
En dan nu het ware verhaal:
Ik was in 1986 met zo’n honderd 5 VWO-ers ‘op werkweek’ in Zuid-Limburg. Bij wijze van excursie bezochten we een aantal scholen in België. Ik was met een paar schoolvrienden naar een Normaalschool gestuurd, waar louter meisjes les hadden. Als 16-jarige blonde, bruine en -toen nog- slanke jongeman met een roze sweater had ik wel wat bekijks. Het feit dat ik ook een beetje Frans sprak en zelfs een grapje kon maken in die taal (” tu es belle … poubelle!” /” Je bent een mooie! …. vuilnisbak” ) leidde tot heuse gesprekken met mijn Belgische leeftijdsgenoten. Op een gegeven moment ging het over muziek. Er werd mij gevraagd: ken je Styx? Ik begon meteen Babe te zingen en kan me de blij verraste blik in haar ogen nog goed voor de geest halen. Na haar uitroep ” IL CONNAIT STYX!!!” zongen alle meisjes devoot met me mee, en later ook met Boat on the River.
… Dat was een van de hoogtepunten van die werkweek. Styx zal nooit meer hetzelfde klinken, hoe oud ik ook word.
